Ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ που φόρεσε το εθνόσημο, το 1938, εκπροσωπώντας την Ελλάδα με περηφάνια. Δεν εγκατέλειψε ποτέ την ομάδα του, αν και ο ΠΑΟΚ τότε ήταν ακόμη στα πρώτα του βήματα. Υπερασπιζόταν με πάθος την εστία του, όπως ακριβώς υπερασπίστηκε και την πατρίδα όταν ήρθε η ώρα.
Το 1940, άφησε τα γήπεδα για το μέτωπο. Δεν γύρισε ποτέ. Λέγεται πως ο Νίκος Σωτηριάδης έπεσε μαχόμενος, κρατώντας την ελληνική σημαία στα χέρια του. Δεν είναι μύθος. Είναι μια από τις πιο λαμπρές, αληθινές σελίδες της ελληνικής αθλητικής ιστορίας.
Η θυσία του βύθισε τον ΠΑΟΚ και τη Θεσσαλονίκη στο πένθος, αλλά και τους γέμισε περηφάνια. Το όνομά του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στη μνήμη του συλλόγου και της Ελλάδας. Γιατί κάποιοι ήρωες δε χρειάζονται αγάλματα. Αρκεί η μνήμη, η τιμή και το παράδειγμά τους.
