Τον Ιούλιο του 1975, ένα χρόνο μετά την Μεταπολίτευση και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, άρχισε στις Φυλακές Κορυδαλλού η μεγάλη Δίκη των πρωταιτίων της Χούντας.
Κάτω από ισχυρά μέτρα ασφαλείας με εκτενή κάλυψη από τον Τύπο της εποχής. Στο εδώλιο κάθισαν οι πραξικοπηματίες της «21ης Απριλίου 1967» ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο Στυλιανός Παττακός ο Νικόλαος Μακαρέζος, καθώς και ο Δημήτριος Ιωαννίδης. Επίσης τα υπόλοιπα υψηλά στελέχη του απεχθούς καθεστώτος.
Για αρκετούς μήνες μετά την πτώση της Χούντας οι πρωταίτιοι δεν βρίσκονταν στην φυλακή, αλλά κυκλοφορούσαν ελεύθεροι. Η εξήγηση αυτού του ανυπόστατου γεγονότος ήταν οτι η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Καραμανλή που είχε αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρα από τις 24 Ιουλίου του 1974 εξέδωσε άμεσα ένα νομοθετικό διάταγμα, βάσει του οποίου χορηγήθηκε μια μάλλον ασαφής αμνηστία για όλα τα πολιτικά εγκλήματα του διαστήματος 21 Απριλίου 1967 – 23 Ιουλίου 1974, και έτσι καταστάθηκε δυνατή η απελευθέρωση και η επιστροφή από τους τόπους εξορίας, των φυλακισμένων και εκτοπισμένων αντιπάλων του δικτατορικού καθεστώτος. Όμως λόγω ασάφειας η διαταγή αυτή δεν εξαιρούσε τους πραξικοπηματίες, με αποτέλεσμα να παραμένουν και αυτοί ελεύθεροι.
Με τη Γ΄Συντακτική της Πράξη, η Βουλή των Ελλήνων εξαίρεσε τα εγκλήματα των χουντικών από την αμνήστευση. Έτσι τελικά, άνοιξε ο δρόμος για οποιονδήποτε πολίτη το επιθυμούσε, να καταθέσει μηνύσεις εναντίον των πραξικοπηματιών για Εσχάτη προδοσία. Μέχρι που βρέθηκαν στη θέση του κατηγορουμένου έπειτα από μήνυση που κατέθεσαν σε βάρος τους πέντε δικηγόροι που ήταν οι Ευάγγελος Γιαννόπουλος, ο Γρηγόρης Κασιμάτης, ο Φοίβος Κούτσικας, ο Κωνσταντίνος Αναγνωστάκης και ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος. Την σύσταση του Δικαστηρίου αποτελούσαν ο Πρόεδρος Ιωάννης Ντεγιάννης, οι Εφέτες Δικαστές Π. Λογοθέτης, Π. Κωνσταντινόπουλος, Ι. Γρίβας και Γ. Πλαγιαννάκος και οι Εισαγγελείς Εφετών Κ. Σταμάτης και Σπ. Κανίνιας. Μάρτυρες κατηγορίας της Δίκης ήταν πάνω από 65. Ανάμεσά τους ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Γεώργιος Μαύρος, ο Γεώργιος Ράλλης. Επίσης ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Ηλίας Ηλίου.
Από πολλούς πολίτες η δική ονομάστηκε Ελληνική Νυρεμβέργη. Οι κατηγορούμενοι κράτησαν την ίδια στάση σε όλη τη διάρκεια της απολογίας τους. Η Δίκη διήρκεσε 25 ημέρες, προκαλώντας την δυσφορία της κοινής γνώμης για την περιφρονητική στάση των πραξικοπηματιών προς το Δικαστήριο. Μνημειώδεις έχουν μείνει οι ειρωνικές απαντήσεις του Στυλιανού Πατακού: «Είμαι παρών – απών» – «Εγώ είμαι η Επιτροπή πάντων» κ.ά. Όταν ολοκληρώθηκαν οι καταθέσεις και οι απολογιες απαγγέλθηκαν οι κατηγορίες που αφορούσαν την Εσχάτη Προδοσία και τη Στάση εναντια στο Σύνταγμα και το Πολίτευμα. Κανένας από τους κατηγορουμένους δεν αποδέχθηκε τις κατηγορίες.
Στις 24 Αυγούστου 1975 το δικαστήριο ανακοίνωσε την ετυμηγορία του και τις ποινές στους κατηγορούμενους με την υπ’ αριθμ.477 απόφαση του δικαστηρίου. Στους Γεώργιο Παπαδόπουλο, Στυλιανό Παττακό και Νικόλαο Μακαρέζο, επιβλήθηκε θανατική ποινή για την κατηγορία περί στάσης στρατιωτικών και ισόβια κάθειρξη για εσχάτη προδοσία. Στους Δημήτριο Ιωαννίδη, Γρηγόριο Σπαντιδάκη, Γεώργιο Ζωιτάκη, Ιωάννη Λαδά, Μιχαήλ Ρουφογάλη, Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο, Αντώνιο Λέκκα και Μιχαήλ Μπαλόπουλο, επιβλήθηκαν δέκα χρόνια κάθειρξη για στάση και πέντε χρόνια στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, ενώ για την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη.
Την ίδια μέρα αναγγελίας των ποινών η Κυβέρνηση Καραμανλή αποφασίζει να μετατρέψει την θανατική ποινή σε ισόβια κάθειρξη. Το αποτέλεσμα ήταν να προκληθούν έντονες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση αλλά και από σύσσωμο τον Ελληνικό λαό. Ωστόσο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είπε τη φράση που έμελλε να μείνει στην ιστορία: «Όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια». Ακολούθησε η άμεση μεταφορά των ενόχων εγκληματιών στην φυλακή.
Ο αρχιπραξικοπηματίας Γεώργιος Παπαδόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο ως φυλακισμένος από καρκίνο του προστάτη, αρνούμενος να επικαλεστεί ανήκεστο βλάβη και να επιστρέψει σπίτι του. Στην φυλακή πέθαναν οι Δημήτριος Ιωαννίδης, Μιχαήλ Ρουφογάλης, Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος (αδελφός του Γ. Παπαδόπουλου), Δημήτρης Μπαλόπουλος, Νικόλαος Ντερτιλής και ο Οδυσσέας Αγγελής που αυτοκτόνησε στο κελί του. Στο σπίτι τους, όπου κατάφεραν να επιστρέψουν κάνοντας χρήση των διατάξεων του Ποινικού Κώδικα περί ανηκέστου βλάβης, πέθαναν οι Ν. Μακαρέζος, Ι. Λαδάς, Γρ. Σπαντιδάκης, Γ. Ζωιτάκης, Α. Λέκκας, Ν. Γκαντώνας, Στ. Καραμπέρης.
Στο σπίτι του, στα Πατήσια, πέθανε σε ηλικία 104 χρονών ο Στέλιος Παττακός.